Optreden 12 mei 2018 Prinsentuin – Elfstedenwandeltocht

Begin maart kreeg onze dirigent Adri het verzoek om met het koor de wandelaars toe te willen zingen tijdens de laatste meters richting de finish in Leeuwarden. Een leuke uitdaging!

Het was nog niet bekend waar we kwamen te staan, maar in een later stadium kwam de verlossing. We mochten in de Prinsentuin waar we een plekje kregen in de muziekkoepel met heel mooie akoestiek.

Er werden arrangementen door Adri gemaakt en volop geoefend. Zo zie je maar weer “Eendracht maakt macht” en “Samen komen wij er wel uit”, wat volgens mij zeker betekent dat het koor een eenheid vormt.  Het was de dag van het Songfestival, daarom zongen we een aantal winnende nummers van weleer:

• Waterloo van ABBA;
• Ding-a-Dong van Teach-Inn;
• Love Shine a Light van Catrina and the Waves.

Verder zongen we bekende Nederlands- en Engelstalige nummers uit ons repertoire.

Het kledingadvies voor deze dag was blauw met wit, wat er vrolijk en zonnig uitzag.

Sommige koorleden gingen gezamenlijk met de bus naar Leeuwarden met als eerste verzamelplaats ons honk “Het Amelander Veerhuis” om vervolgens richting de bushalte te lopen. Er was trouwens al veel onderzoek naar gedaan naar de tijden van de bus. Onderweg stapten er meer koorleden in bij de bus. Enkelen gingen met eigen vervoer. Tine, die de opstapjes meenam en Doortje en Marla meenam was hierbij de ‘taxidame’ van de dag. Het zou haar die dag niet echt meezitten, wat later in het verhaal zal blijken.  Taeke en Marijke, met hulp van Adri zouden als schoonmakers fungeren! We zijn als koor breed inzetbaar.

Wat was het mooi weer, een heerlijk zonnetje scheen. Echt buitenweer. We hadden het maar mooi getroffen.

Nadat de muziekkoepel schoongemaakt was door Taeke, Adri en Marijke en de hekken geopend kon de apparatuur uit het nostalgische busje van Adri gehaald worden (voor de kenner:  een VW type T3 – camper).

Na alles geïnstalleerd te hebben en nadat de hele club compleet was kon er ingezongen worden. Na een koffie- c.q. plaspauze kon “de strijd” worden aangegaan. We zongen een deel uit ons repertoire.

Wandelaars konden het waarderen dat ze werden toegezongen, duimen kwamen omhoog, foto’s en filmpjes werden gemaakt. We zongen vol enthousiasme en begroette alle wandelaars met een verdient applaus. Hoewel de meeste wandelaars doorliepen – ze waren immers bijna bij de finish- bleven enkele wandelaars staan te luisteren en zelfs te dansen. Wat een energie hadden en gaven de wandelaars ons. Het was écht een wisselwerking, zo mooi!

Een prachtig moment was dat van de wandelaar met de trompet. Bij het voorbijlopen van de muziekkoepel speelde hij al wandelend een stukje mee, maar de finish moest eerst nog gehaald worden. Groot was onze verrassing toen hij op zijn vouwfiets terugkwam en op het podium verscheen. Zomaar “Out-of-the box’ speelde hij mee met ons clublied “Wad’n Koor ” en met de “Beatles medley’. Wat klonk dat mooi, het gaf de nummers een extra ‘schwung’.

Prachtig dit soort onverwachte dingen!

Alle lof ging die dag natuurlijk uit naar de prestaties van de wandelaars. Respect voor hen die meer dan tweehonderd kilometer hebben gelopen. Alles kwam voorbij van jong naar oud, soldaten met volle bepakking, valide maar ook invalide wandelaars, een wandelaar met een beenprothese en iemand in een rolstoel!

Maar ook een wandelaar met “NIKS” in zijn broek. Van sommigen wandelaars zag je de moeheid en de pijn. Ondanks dat alleen maar positieve reacties en gulle lachen. Natuurlijk met de finish in zicht en toegezongen door “Hét Popkoor uit Holwerd” waaruit men misschien nog wat energie kon uitpitten voor het laatste stukje.

Bekenden en minder bekenden liepen mee. Ook de echtgenoot van ons koorlid Wieke en de zoon van Ytje liepen mee. Ze hebben nog staan luisteren hoe mem kon zingen. Familieleden en bekenden van koorleden kwamen langs om mee te genieten van onze zang en de wandelaars aan te moedigen. Zelfs de terrasgasten van de Koperen Tuin, die aan de andere kant van de vijver zaten konden meegenieten. En via via hoorden we dat het daar ook prachtig klonk.

Hoewel er niemand van ons koor mee liep met de tocht ondervond één van ons toch een pech gevalletje. Onze Tine viel in de koepel. Vanaf dit moment stond ze er gekleurd op maar in eerste instantie is het verder goed afgelopen. De organisatie heeft goed voor ons gezorgd, we kregen van hen een goed gevulde lunchpakket aangeboden. En het “Wad’n Koor” heeft zichzelf weer meer op de kaart gezet.

–> Wat is het toch prachtig om te zingen en wat kom je geweldige mensen tegen!

–> Wat hebben we genoten van deze zonnige en gezellige SUPERdag!

–> Echt een dag om in een doosje te doen en te bewaren!

–> Bedankt wandelaars voor jullie energie, het tilde ons koor spreekwoordelijk een beetje                                                                                                             op!